Week drie...

Zondag 26/10/08
Ze zijn hier echt al een heel weekend 'vuurwerk' aan het afschieten! (Eigenlijk zijn het alleen maar kleine vonkjes in de lucht die echt een enorme knal veroorzaken!) Er lopen ook veel groepen mensen rond die iets dragen... Ik weet niet juist wat het was, want we hebben jammer genoeg niet de gelegenheid gekregen om eens dichterbij te gaan kijken. Ik heb echt geen flauw idee wat dit allemaal moet voorstellen!

In de namiddag zijn we naar Anne gegaan, want we waren uitgenodigd om cake en taart te komen eten! Mmmh... Ze was echt gigantisch! :) Het was echt heel gezellig en leuk, maar natuurlijk weer eens veel te veel gegeten! s' Avonds hebben we nog met z'n allen 'What happens in Vegas' gekeken en achteraf zijn we met de mototaxi weer naar huis gegaan.

Maandag 27/10/08
Deze morgen kwam mama tegen me zeggen dat Karlien ziek was... Oh nee! Echt niet leuk, en zeker niet op deze ogenblik! Ik ben dus maar alleen naar de Spaanse les vertrokken... :S Echt jammer dat ze er niet bij kon zijn, want het was echt leuk vandaag!

We kregen eerst een dansvoorstelling van een groep die les kreeg van dezelfde lerares die ook ons een beetje heeft laten kennismaken met de Marinera. Echt leuk om te zien! Eerst een dans waar ik de naam niet meer van weet, maar met echt heel mooie kleren! En daarna de Marinera natuurlijk... :)

We zijn ook samen met Amelia naar een paar winkeltjes geweest met traditionele spulletjes en kleren uit Peru! Echt super mooi!

's Avonds is de dokter nog langsgeweest voor Karlien, want het ging echt niet zo goed met haar. Na zijn vertrek ben ik nog samen met mama naar de apotheker geweest, want daar is het echt nooit te laat voor. (Ook tot 23.00u open!) Best wel grappig dat ze daar ook juwelen en allerlei andere dingen verkopen.

Dinsdag 28/10/08

Vandaag hebben we echt een heel leuke dag gehad! Eerst en vooral was het de laatste dag in de Universiteit! Echt wel jammer dat Karlien nog altijd te ziek was om mee te gaan...

Na een korte herhaling van de leerstof mochten we een keer de typische kleren aan doen die ze hier dragen om te dansen! Echt heel leuk, alleen één probleem... die kleren zijn echt gemaakt voor super magere meisjes! :S De t-shirtjes pasten niet zo heel goed, ook de mouwen waren echt super smal! Toen ik er dan toch in geslaagd was me in een jurk te wringen kregen we een echte fotoshoot, echt grappig! :P

(Ik en Anne met de traditionele kledij aan)

Daarna hebben we een klein 'afscheidsfeestje' gehad: een beetje muziek, drinken en natuurlijk eten: lekkere gebakjes! We hebben ook onze chocolade-fondue nog eens aangezet en ik denk wel dat ze het allemaal lekker vonden. :) Het zijn echt allemaal super vriendelijke mensen, en we zullen ze zeker missen!

(Het afscheidsfeestje, mooi geposeerd :P)

In de namiddag zijn we met Amelia en haar baas naar het plaatselijke park hier gegaan... (Natuurlijk ben ik de naam weer eens vergeten!) Het was best wel de moeite en je raadt nooit wat we daar gezien hebben! Jawel... pinguins! In de vlakke zon dussen de eenden en de ganzen! Ocharme!

(Het treintje in het park)

Amelia zat, na 500m gewandeld te hebben, al moe op een bankje met zere voeten... Wat meer lichaamsbeweging kunnen ze hier toch ook wel gebruiken!
Ik had ook best wel veel medelijden met de dieren. Ze zaten in kleine kooien en er werd popcorn gevoerd aan de vissen! En dan die pinguins! :S
We zijn ook nog langs de haven gereden: echt heel mooi! Er lagen heel veel bootjes in alle kleuren en daarachter 'Isla Blanca'!

(De haven met in de verte Isla Blanca)

We hebben vandaag ook eindelijk een antwoord gekregen op de vraag of chauffeurs hier een rijbewijs moeten halen. En dat blijkt dus wel degelijk zo te zijn! Het blijkt ook dat hier bijna geen vrouwen achter het stuur zitten, omdat de examinators hen niet vertrouwen. Dat verklaart dus waarom ik hier, buiten Gaby en Amelia, nog geen enkele vrouwelijke chauffeur gezien heb! Voorangs- en verkeersregels kennen ze hier ook niet. Op een kruispunt rijdt de slechtste chauffeur eerst door en gewoon zorgen dat er geen ongelukken gebeuren!

's Avonds om half 12 zijn Anne en Karlien vertrokken...

Donderdag 30/10/08
Omdat de Spaanse lessen afgelopen zijn en mijn project ook nog niet begonnen is heb ik een paar dagjes vrij...
Vandaag ben ik in de voormiddag met Mama naar het centrum gegaan. Ze moest papieren binnen brengen om geld te krijgen ofzo iets, ik begreep er niet veel van. Toen we aankwamen stond er echt een gigantisch lange rij aan te schuiven! Het leek wel of heel Chimbote zich hier verzameld had. Maar gelukkig heeft men Mama goede contacten en dan gaat alles hier 10x zo vlot. In nog geen 5 min stonden we weer buiten en was alles in orde. Wat een geluk! Ik had niet veel zin om uren te wachten...
's Middags zijn op een klein marktje Ceviche gaan eten voor maar 2.5 sol (= ongeveer 0.75 eurocent)!
's Avonds zijn we nog naar de cinema gegaan.

Vrijdag 31/10/08

In de namiddag ben ik naar Els gegaan waar we ons klaargemaakt hebben om 's avonds naar een feestje te gaan in Habana (de discotheek) ter ere van Halloween! Jammer dat Maria Jo, mijn zus, op de laatste moment nog liet weten dat ze toch niet mee ging...
Er was echt super veel volk in de discotheek! Rond een uur of 2 was er ook een optreden van een Peruaanse groep. Echt heel leuk, en veel sfeer!

Zaterdag 1/11/08
Vandaag was het hier net als in Belgie een feestdag, maar ik weet niet hoe ze deze dag hier noemen. In ieder geval, de meeste mensen gingen vandaag naar het kerkhof de graven van overleden familieleden bezoeken. Ook mijn mama en ik zijn gegaan.
Toen we aankwamen wist ik niet goed wat ik zag! Er stonden overal bloemenkraampjes, standjes met eten, mensen die reclame maakten, enz... En echt niet normaal veel volk. Het leek wel een beetje op een pretpark! Toen we weer vertrokken zag ik zelfs enkele kermisattracties!
We hebben eerst een paar boeketjes bloemen gekocht en daarna aan een jongen gevraagd om de graven, van de ouders van mijn mama, schoon te maken. Dat doen ze hier dus niet zelf, want je kan er een iemand voor betalen om dat te doen...
Op het kerkhof stonden heel wat witte muren met nisjes in. Eigenlijk waren er niet veel echte graven. Die zijn vooral voor de rijkere mensen, die dat kunnen betalen. Iedereen liep gewoon overal over. Wanneer ze naar de andere kant van het pad moesten werd er gewoon over de graven heen gelopen. Aan sommige graven zaten ook gewoon mensen met een bak drinken en eten rustig te babbelen. Hier is dus in geen geval de sombere sfeer die bij ons op een kerkhof hangt...