El mercado

Deze ochtend ben ik een keertje met mijn Mama naar de markt geweest. We zouden vroeg vertrekken, want wat later op de dag is het veel drukker en lopen er veel meer zakkenrollers rond. Ze kwam me dus al om 6.20u wakker maken...

Toen we aankwamen werden we meteen overspoeld door verkopers die je aanspreken met gringita, ijita, mi amor, mamita,... Overal lopen mensen langs super smalle paadjes waar dan ook nog eens grote bakfietsen langs moesten passeren. Kleine kindjes die vanalles proberen te verkopen, oude vrouwen met twee grote zware zakken, een vrouw die haar kind al lopend de borst geeft... Er was ook een man die me in het Engels aansprak, maar ik had het niet door omdat ik Chello, Chello niet als Hello herkende... :)

De markt zelf is super groot en onoverzichtelijk, maar blijkt dus toch nog een beetje onderverdeeld te zijn in verschillende delen zoals vis, groenten, schoenen,... Alles hebben ze hier! En alles is even goedkoop! Je betaald hier maximaal een paar sol voor eender wat.

We liepen eerst door een deel dat nog niet zo heel bijzonder was. Terwijl we onderweg waren naar de afdeling met vis stootte ik mij ineens vrij hard tegen iets aan. Toen ik omkeek bleek het gewoon het been van een koe te zijn!
De vis lag overal uitgestald over verschillende kraampjes. Ze hadden echt alles: klein, groot, inktvis, schelpen, zeewier, krabben... Allemaal nog mooi intakt en als je er eentje wil meenemen hakken ze snel kop en staart er af, ingewanden er uit en het vel wordt er afgeschraapt.
Dat viel op zich nog wel mee, want een beetje later kwamen we in de afdeling met vlees. Hier worden de eenden en kippen voor je neus geslacht en geplukt, waarna ze mooi tentoongesteld worden. Toen wist ik toch even niet wat ik zag!
Er werden ook levende biggetjes verkocht. Die zaten met een stuk of tien in een gevlochten zak en werden er een voor een bij hun achterpootjes uitgezwierd om te tonen aan de klanten. En maar piepen dat ze deden: Ocharme!
De groentenafdeling was gelukkig iets minder shockerend. Grote stapels aardappelen, yucca, camote, sla, bloemkool, limoen, wortelen,... Er stonden ook verkopers met enorm grote zakken vol met granen. Zoveel verschillende soorten had ik nog nooit bij elkaar gezien! Bonen, mais, zaden... Alles wat je je maar kan voorstellen.

Toen we weer thuis kwamen met drie grote loodzware zakken vol eten was ik echt moe! Zoveel dingen die je ziet en alle jongens die "Oh Gringita, que bonita!" naar je roepen! Ik was blij dat ik even in onze hangmat kon neerploffen!

Pichanaki

Donderdag heb ik rustig al mijn spulletjes ingepakt en mijn sokken en ondergoed nog eens met de hand gewassen. want 's avonds heb ik samen met Marion de bus naar Lima genomen. We zouden een paar dagen met alle vrijwilligers naar Pichanaki, de Selva (Jungle) gaan! :)

Zes uur later kwamen als eersten aan, 05.30u, in de jeugdherberg in Lima. Na een hele voormiddag wachten op de aankomst van de anderen zijn we vertrokken naar een soort kampplaats een eindje buiten het centrum van Lima. We waren uiteindelijk met een groep van ongeveer een 25 mensen van verschillende landen. Wat een soep van talen was dat zeg! Engels, Duits, Nederlands, Frans en natuurlijk Spaans door elkaar! Maar we verstonden elkaar en dat is het belangrijkste.

Het zag er daar toch al een beetje tropisch uit: een zwembad, palmbomen, mooie bloemen, bergen en natuurlijk een lekker temperatuurtje,... Hier verbleven we anderhalve dag om wat ervaringen uit te wisselen. Eigenlijk was het vrij saai, maar het was wel leuk om iedereen terug te zien en alle verhalen te horen.

De busrit naar Pichanaki was vreselijk! De bus stelde echt niet veel voor. Hoe meer je naar achter liep hoe warmer het werd en hoe harder het begon te stinken. En ja ja, waar vonden wij een plaatsje, vanachter natuurlijk! De weg was grotendeels onverhard. Daar ga ik toch vanuit want het was heel hobbelig en bij iedere put in de weg sprongen we een halve meter in de lucht. Echt gemakkelijk om te slapen was dat dus niet...

Toen we aankwamen kregen we een zitplaats op een podium en werden we hartelijk verwelkomd met een voorstelling van het leger en een grote volkstoet. Leuk dat iedereen meteen wist dat we daar waren! Zo'n grote groep Europeanen bij elkaar, vinden de mensen in een stadje zoals dit wel de moeite...

Nadien ben ik toch nog eventjes in mijn bed gekropen om tegen de avond lekker fris naar de Selva te kunnen vertrekken. Die rit was zo leuk! We moesten met een stuk of tien samen in de laadbak van een jeep! Ik moest meteen denken aan het liedje van Samson en Gert: Met de jeep door het oerwoud! :P Echt heel leuk, en wat een landschappen dat we onderweg te zien kregen!

Ook in het dorpje in de Selva kregen we een 'verwelkomingsfeest'. Er werd op het dorpslplein een vuur aangestoken, wat muziek opgezet en gedanst. Enkelen hadden voor de gelegenheid ook wat traditionele kleren aangedaan. Toch voelde het allemaal maar gemaakt aan, omdat de lokale bevolking zelf niet mee deed en het echt meer een 'showke voor de toeristen' was.

We kregen er wel een geweldig mooi hotel! Een houten hut, zonder ramen, deuren of muren. Ik sliep samen met ongeveer 10 anderen op de eerste verdieping. Gewoon met onze slaapzak op de grond... Maar ik heb een geweldige nachtrust gehad!

In voormiddag zijn we terug de jeep ingekropen en reden we het oerwoud wat verder in om naar een waterval te gaan. Ook nu weer werd ik echt overdonderd door de schoonheid van de natuur daar. Dit leek echt te onwerkelijk om waar te zijn... Na ongeveer een uurtje rijden zijn we uitgestapt en te voet het bos in gegaan.

Na een eindje stappen en over steentjes springen kwamen we bij een waterval: zo mooi! We hebben meteen onze zwemkledij aangeschoten om een keer lekker te douchen, want met al dat stof en zand... Het water was heerlijk!

Voor we terug naar Lima vertrokken hebben we nog een klein dorpje in Pichanaki bezocht, waar mensen woonden die nog iets meer leefden zoals vroeger. Het was mooi en leuk, maar ook hier leek dit meer een toneeltje voor de toeristen...

Toch was ik een paar dagen later toen ik weer in Chimbote aankwam zo blij om weer in 'mijn stad' te zijn! Het mag dan niet de mooiste of aangenaamste stad zijn, maar ik voel me hier na een maand toch wel echt thuis!

Week vier...

Zondag 2/11/08

In de namiddag ben ik met de collectivo naar Els gegaan. Die zat echt overvol en ik belandde naast iemand anders op de voorbank. Het was best een leuke rit met een grappige chauffeur, hij heeft me zelfs vlak voor de deur afgezet en gewacht tot ik binnen was! Wat ze hier toch al niet doen voor een gringa, hé?

's Avonds zijn we naar de cinema gegaan met Bram en zijn broer en zus. Een Peruaanse film die een beetje over de geschiedenis vertelde. Jammer dat ik er niet veel van begrepen heb, want het was precies best wel interessant.

Maandag 3/11/08

Vandaag zijn we eindelijk naar mijn project gegaan. Om 09.00u is Gaby me komen ophalen en zijn we samen vertrokken. We zijn eerst langs geweest bij de 'padre', hij is een beetje de baas van het project, en nadien zijn we verder gereden naar de wijk waar ik ga werken.

We stapten uit in een kleine wijk, Bellaviste, die helemaal verlaten op een zanderige berg lag. De huisjes bestaan enkel uit rieten muren. Echt veel armoede dus...

Ik werk daar in een kleuterschooltje met kindjes van 3 tot 5 jaar. Ik help een beetje met 'lesgeven', speel met de kindjes en geef ze 's middags eten. De kleuters zijn echt super lief en schattig, maar ook echt druk! Ze zijn nu al dol op mij, hopelijk ben ik ook snel even dol op hen! :P Het is nog wel wat moeilijk om te praten enzo, maar dat zal nog wel komen. Er zijn nog 3 andere leraressen, echt toffe collega's! :P

Tegen de avond zijn we een keer gaan spinnen om al dat lekkere eten een beetje sneller te verbruiken.

Vandaag heb ik trouwens voor de eerste keer een aardbeving gevoeld! Het was gelukkig maar een lichte, maar ik schrok toch wel even!

Dinsdag 4/11/08

Vandaag was het echt leuk op mijn project! Zoveel liefde dat je krijgt van die kindjes en echt grappige opmerkingen! :D Vandaag vroeg een kindje aan mij: 'Heb jij je ogen gekleurd?' Zo schattig, want geen enkele Peruaan heeft blauwe ogen! Ze kunnen mijn naam ook niet uitspreken, dus vanaf nu word ik Annalie genoemd.

In Bellaviste leven de mensen ook allemaal zonder stromend of drinkbaar water. Een keer in de week komt er een grote vrachtwagen met water naar het dorp, die dan alle vaten vult van de school en de inwoners. Toen het water aankwam werd het blij onthaald door de kindjes die allemaal 'agua, agua' riepen!

Woensdag 5/11/08

Vandaag was ik veel te vroeg aan de school. Ik heb daar dan maar een beetje gewacht en ondertussen kreeg ik van de overbuurman een broodje en een beetje melk als ontbijt. Echt super vriendelijk! De namen van de kindjes uit het jongste klasje begin ik ondertussen al een beetje te kennen! :)

In de namiddag ben ik met Andries en Els even naar het centrum gegaan om een broek te zoeken. En raad eens wie we tegen kwamen? Violeta, een lerares in mijn schooltje... Echt wel toevallig!

(In het centrum worden overal tekeningen op de grond getekend...)

Donderdag 6/11/08

In de namiddag ben ik samen met Els naar het centrum gegaan, waar we samen met Gaby en Bram hadden afgesproken om een busticket te gaan kopen, want morgen vertrekken we naar Lima!! Er is een groot, chique feest omwille van het 50-jarig bestaan van AFS-Peru!

In het centrum riep er ineens iemand 'Hé, Profesora!', ik was eventjes de kluts kwijt, daar moet ik toch wel aan wennen. Zeker omdat ik die vrouw precies nog nooit gezien had, en het meisje dat naast haar liep helemaal niet! :P

's Avonds zijn we bij Gaby en Bram thuis film gaan kijken: Mama Mia!! :)

Vrijdag 7/11/08

Deze voormiddag ben ik weer gewoon gaan werken in mijn klasje. Het was wel leuk, maar soms heb ik toch wel het gevoel dat ik nutteloos ben. Als Alicia iets uitlegt aan de kindjes sta ik er maar een beetje bij. De kindjes komen ook wel naar mij als er iets gebeurd is, maar het vervelende is dat ik ze meestal niet kan helpen, omdat ik niet versta wat er gebeurd is.

In de namiddag ben ik even met mama langs geweest bij een vriendin van haar. Het was best wel grappig, want ze had daar in de tuin enkele mooie planten zien staan die ze thuis niet heeft. Ze heeft dan maar wat takjes en wortels uitgetrokken om zij bij ons ook te planten. Een bloem was bijna helemaal verwoest! Ik kon mijn lach bijna niet inhouden!

Nadat we nog een keer naar de spinning waren geweest en mijn rugzak helemaal was ingepakt, zijn we vertrokken naar Lima.

Zaterdag 8/11/08

We zijn echt vroeg aangekomen in Lima. Ik was echt nog super moe en echt blij dat ik nog even in een bed kon kruipen in de jeugdherberg waar we verbleven.

Rond de middag zijn ik en Els samen met Daniel, de broer van Els die in Lima woont, op zoek gegaan naar een fatsoenlijk kleedje en hakken om 's avonds aan te doen. We hadden geen van beiden iets dat chique genoeg was. We zijn eerst naar een groot winkelcentrum gegaan, waar ze ook gewone winkels hebben zoals Adidas, Mango,... Daar hebben we een winkeltje gevonden vol met mooie avondkledij.

Na ongeveer een half uurtje passen hadden we allebei een mooie jurk gevonden van 200 sol (dachten we). Wat waren we blij dat alles zo vlot verlopen was! Maar toen bleek dat de prijs in dollars stond aangegeven! Viel dat even tegen zeg...

Dan maar wat verder gezocht in La Gamara, een grote winkelstraat. Echt gezellig was het daar niet: er waren winkels op alle verdiepen en kelders, er liep echt super veel volk en het stonk er ook wel een beetje. Wat een groot verschil met de mooie shopping mall zeg! We konden er echt niets vinden. Nadat we besloten hadden toch maar terug te keren naar het eerste winkeltje zijn we eerst nog iets gaan eten. Ook dit was wel een hele nieuwe ervaring. Een overdekte hal, vol met fastfood-afhaalrestaurantjes en in het midden mega veel kleine tafeltjes. Hier en daar liepen wat mensen rond om af te ruimen. Ook hier stikte het van het volk.

Vervolgens nog eventjes schoenen gaan kopen en dan terug gekeerd naar de eerste winkel. Daar heb ik toch nog iets goedkoop en mooi gevonden.
Rond half acht zijn we met zen allen, super chique gekleed, naar het feest vertrokken. Er waren nog een groot deel andere afs'ers uit andere steden, waarvan echt een groot deel Belgen. Na het Spaans, domineerde het Vlaams toch wel deze avond!

(De Belgen!)

We kwamen aan in een echt groot, mooi herenhuis (daar leek het toch op). Alle kamers stijlvol ingericht, een groot balko, brede trappen, een vijver met fontijnen, een live bandje en echt prachtig gedekte tafels! Wie had dat gedacht? Na een lekker apperitiefje, pisco sower, en een heleboel hapjes kregen we een lekker diner met twee gangen.

(De chique tafels, helaas wel na het eten...)

Iedereen werd een beetje willekeurig over alle tafels verdeeld, zodat we ook andere mensen zouden leren kennen. Ik belande naast Els aan een tafel met de ouders van een gastgezin, twee afs-presidenten, en nog wat vrijwilligers.

(De mensen met wie ik aan tafel zat)

Na het eten volgde een vrij lang en saai officieel deel, waarbij iedereen wel eventjes een woordje moest doen en er vanalles werd uitgedeeld. Ik was blij dat dit voorbij was en dan de party kon beginnen! We hebben veel gedanst en ons vooral goed geamuseerd.

Nadat het feestje was afgelopen zijn we terug naar ons hotel gegaan om te slapen... Maar daar hadden we nog niet veel zin in, dus toen we hoorden dat er nog een groepje iets ging eten waren Els en ik natuurlijk ook van de partij! We hebben echt nog veel gelachen: met z'n vijfen in een taxi, Gaby die tijdens een huppelsprongetje haar voet omsloeg en op haar gat belande, het 'lekkere' eten dat we voorgeschoteld kregen (->helemaal niet dus!) en een zoekpartij naar een bed voor onze Waalse vriend achteraf...! Toen ik rond 5 uur in de ochtend uiteindelijk in mijn hoge stapelbed gesukkeld was, dit was echt niet zo gemakkelijk, was ik echt blij dat ik kon slapen!

Zondag 9/11/08

Vandaag ben ik exact een maand geleden naar Peru vertrokken. Wat gaat de tijd snel zeg!

We werden om 10.00u jammer genoeg al weer gewekt door onze kamergenote. Toch maar opgestaan, want we moesten onze tickets voor de busrit terug nog ophalen.

In de namiddag hadden we met de Belgen uit Lima afgesproken om een keer de stad te verkennen, want dit moet natuurlijk ook gebeuren! Lima is echt enorm groot! Deze stad telt gewoon meer inwoners dan heel Belgie!

(Een deel van Plaza de Armas in Lima)

Na een kort bezoekje aan een museum hebben we Plaza de Armas en nog enkele toeristische plekjes bezocht. Ik moest toch wel even wennen aan de drukte. Aan ieder zebrapad met roodlicht werden we ook voorzien van een kleine show van enkele acrobaten. Ons tripje was echt wel de moeite waard!

(Een uitzicht in Lima)

Hoewel we 's avonds echt nog graag weg wilden zijn we enkel nog eventjes Chifa gaan eten. Jammer, de rest zal dus voor een volgende keer zijn...

Maandag 10/11/08

Deze morgen weer heel vroeg aangekomen in ons stadje, Chimbote. Ik was echt doodop en had echt geen energie meer om nog te gaan werken. Ben dus maar meteen in men bedje gekropen en dat was echt záálig! Om 11.00u werd ik ineens letterlijk wakkergeschud door een sterke aardbeving. Ik was ineens klaar wakker en natuurlijk meteen uit bed gesprongen! Maar tegen dat ik buiten was, was het ergste al weer voorbij...

Na nog een paar uurtje slapen zijn we Hondo (ons hondje) weg gaan doen. Maria Jo blijk allergisch voor hem te zijn. Ik ga hem toch wel missen, want hij was de enige die hier af en toe nog wat leven in huis bracht.

Mama is trouwens dit weekend grootmoeder geworden. Haar zoon, die in de Verenigde Staten woont, heeft een dochtertje gekregen. Er hangt nu een grote foto in de woonkamer. Het is echt een schattig kindje!

Woensdag 12/11/08

De kindjes op school waren vandaag precies veel drukker en vermoeiender als anders, hoewel ik me toch ook weer goed met hen geamuseerd heb. :)

In de namiddag ben ik met Bram gaan zwemmen in het zwembad bij Los Pinos. Wat was dat lang geleden zeg! Toen ik weer thuis kwam stond ik voor een gesloten deur. Dat was wel iets minder leuk. Gelukkig woont hier in Casuarinas nog een zwitsers meisje van AFS. Het is wel fijn dat ik haar nu ook weet wonen.