maandag 29 december 2008

Navidad

Ik heb dit jaar voor de eerste keer in mijn leven Kerstmis in een ander land gevierd, ver weg van mijn familie. Ik moet zeggen dat ze dat hier toch wel een beetje anders vieren en dat ik het mij ook helemaal anders had voorgesteld...
Ik zal beginnen bij Kerstavond, dat hier pas om 12 uur 's nachts gevierd wordt. Op dit uur wensten we elkaar allemaal een zalig kerstfeest toe en propte men mama mij snel een cadeautje in mijn handen. Tot mijn verbazing legde iedereen dit echter weg zonder open te maken en zette zich neer aan tafel. Wat ik kreeg voorgeschoteld? Kalkoen (die mijn vader de dag voordien zelf geslacht had) met panéton en warme chocolademelk. Dat vond ik maar een rare combinatie en het was eigelijk ook niet zo heel lekker als ik eerlijk moet zijn.

(mijn papa met de kalkoen...)
Ik had gehoopt op een gezellige maaltijd die, net zoals in Belgie, wel een paar uur kan duren... Maar helaas, hier kwam mijn tweede teleurstelling. Exact tien min later was het al afgelopen en liep iedereen een voor een naar de keuken om zijn bord weg te zetten.

(De kerstmaaltijd: kalkoen met panéton en warme chocolademelk...)
Daarna ben ik met mijn mama nog naar mijn tante geweest. Ik had daar eigenlijk niet meer zoveel zin in, maar ben toch maar meegegaan. Daar was het gelukkig toch al iets gezelliger. De tafel was mooi gedekt en ik kreeg voor de 2e maal die nacht kalkoen, panéton en chocolademelk voorgeschoteld.

(Bij mijn tante aan tafel. Stephan, de ijslander ontbreekt, omdat hij de foto neemt...)

Toen we weer thuis kwamen heb ik op mijn kamertje mijn pakje opengemaakt. Er bleek een topje in te zitten dat een paar maten te groot was... Gelukkig heeft mijn mama het ondertussen al omgewisseld voor een kleiner modelletje.

De volgende morgen heb ik maar een keer lang uitgeslapen. Ik was vrij moe van mijn reisje naar Cajamarca en lag de vorige nacht pas rond 3u in mijn bed. Ik was vrij bang dat Kerstmis zelf nog een grotere teleurstelling zou worden en dat leek het de eerste uren van de dag ook te worden...
Gelukkig kwam naar in de namiddag verandering in. Ik ben weer samen met mijn mama naar mijn tante vertrokken om daar Kerst te vieren. We zijn allemaal samen afgezakt naar een restaurantje waar we ceviche, arros chaufa en chicharones hebben gegeten. Deze keer was de maaltijd veel gezelliger!

(De Ceviche)
Vervolgens hebben we de taxi genomen naar een concertweide. Ja, je gelooft het nooit, maar ik heb Kerstdag doorgebracht in de festivalsfeer! :P We zijn naar een optrede van Marisol, een zangeres van cumbia, geweest. Daar hebben we de rest van de namiddag in de vlakke zon gedanst en een beetje gedronken!


Ik ben zelfs eventjes het podium op geweest, op aandringen van mijn neef. Bleek dat ik na die paar minuutjes al fans had! Even later kwamen een tiental mensen vragen of ze niet met mij op de foto mochten... Haha, die Peruanen toch! :P


(Ik met Stefan op de foto met onze fans!)


(De ijsverkoper op het concert!)
Ja, ik vond het alleszins toch maar een vreselijk raar kerstfeest, maar ik heb me wel geamuseerd en dat is het belangrijkste...!

Geen opmerkingen: